گفتگویی صمیمانه با فارغ التحصیل موفق دانشکده شریعتی به مناسبت هفته تربیت بدنی
در این ارتباط مصاحبه اختصاصی با سرکار خانم دکتر اردویی آذر انجام دادهایم که پرسشهای ما و پاسخهای ایشان جهت اطلاع خوانندگان عزیز ارائه میگردد.
قطعاً صحبتهای وی میتواند، راهگشای کسانی باشد که قصد ادامه تحصیل در رشته تربیتبدنی را دارند.
-خانم دکتر اردویی آذر از اینکه وقتتان را در اختیارمان گذاشتهاید ممنونم.در ابتدا خودتان را برای خوانندگان عزیزمعرفی و درباره سوابق تحصیلیتان توضیحاتی بفرمایید؟
فیروزه اردویی آذر، دکترای رشته یادگیری حرکتی از دانشگاه علوم و تحقیقات و حامی و محقق در زمینه افراد دارای اختلال طیف اتیسم هستم. بهمن 86 مقطع کاردانی، رشته تربیت بدنی دانشکده فنی دکتر شریعتی پذیرفته و بهمن ۸۸ از این دانشکده فارغالتحصیل و بلافاصله وارد مقطع کارشناسی دانشگاه تربیت معلم نسیبه شدم. سال ۹۱ به استخدام آموزش و پرورش درآمدم و در سال ۹۲ مقطع ارشد گرایش رفتار حرکتی پذیرفته شدم که این گرایش از شاخههای تربیت بدنی می باشد. پایاننامهی ارشدم را بر روی موضوع یادگیری مشاهدهای کار کردم و تأثیر انواع تمرینات مسدود، زنجیرهای و تصادفی را بر یادگیری مهارتهای بسکتبال بررسی نمودم.
در سال ۹۶ مقطع دکترا در رشته رفتار حرکتی- گرایش یادگیری حرکتی دانشگاه آزاد واحد علوم تحقیقات قبول شدم که در این دانشگاه اساتید بزرگ و برجسته در حوزه تربیت بدنی تدریس میکردند و ما بسیار جامع و کاربردی روشهای تحقیق و مقاله نویسی را آموختیم و یاد گرفتیم که چطور باید در مورد یک مسئلهای تحقیق و مطالعه کنیم و یا از چه منابع و پایگاههایی برای کسب اطلاعات دقیق و بهروز استفاده نماییم. در مقطع دکتری، تصمیم گرفتم که بر روی اختلال طیف اتیسم تحقیق کنم و این مسیر نقطه عطفی در زندگی من شد زیرا پس از نوشتن پروپوزال رساله، به اساتید برجسته بینالمللی، پیشنهاد مقالات مشترک و کارهای تحقیقاتی دادم. سپس با دو گروه تحقیقاتی از کشور کانادا شروع به همکاری کردم. ابتدا یک مقاله مروری در مورد "تأثیر بازیهای کامپیوتری-حرکتی بر مهارتهای حرکتی افراد دارای اتیسم" نوشتیم و با گروه دیگر به بررسی نرمافزارهای حرکتی کاربردی در بهبود رشد حرکات بنیادین افراد دارای اختلال اتیسم پرداختیم. پس از این تجربیات، تصمیم گرفتم که یک فرصت تحقیقاتی در مورد اختلال طیف اتیسم در دانشگاه کانادا داشته باشم، در نتیجه برای اساتیدی که در دانشگاههای کانادا بر روی موضوع اتیسم کار میکردند، رزومهام را ارسال نمودم، طی چند ماه، اساتید از من دعوت کردند که به تیم تحقیقاتی آنها بپیوندم و در آزمایشگاه آنها جهت نوشتن مقالات مشترک در مورد اختلال طیف اتیسم، همکاری داشته باشم.
-آیا از اساتید محل تحصیل خود در دانشکده شریعتی راضی بودید؟
در بین همه این مسائلی که باعث و زمینهساز موفقیتهای من بود، دانشکده شریعتی نقش بسیار بسزایی ایفاء کرد. چون با وجود اساتید با تجربه و آموزش دروس به صورت اصولی، باعث شد در تمام مقاطع بعدی، دید وسیعی برای ما ایجاد شود. برای مثال پایاننامه مقطع کارشناسی ارشدم برگرفته از تمرینات خوبی بود که در کلاسهای بسکتبال به ما آموزش داده بودند و من توانستم در پروتکل تحقیقم انواع تمرینات متنوع و مناسبی طراحی کنم و توضیح بدهم که انواع تمرینات بسکتبال میتوانند تأثیرات متفاوتی در بهبود و تسریع یادگیری داشته باشند و چطور میشود این تمرینات بسکتبال را به افراد مبتدی آموزش داد. در مقطع دکتری نیز زمانی که با افراد دارای اختلال اتیسم کار میکردم، زمانی که پزشک متخصص از من میخواست، مداخلات حرکتی برای افراد دارای اتیسم طراحی کنم، خیلی راحت این کار را انجام میدادم و خوشبختانه طراحی هر مدل تمرین حرکتی برای ورزشکار مبتدی یا پیشرفته، سالمند، کودک و یا بیمار برای من بدون چالش بود. قطعاً اگر کمکهای اساتید دانشکده شریعتی نبود من نمیتوانستم در این حد موفق باشم.
– راه و رمز موفقیت خود را در حوزه زندگی تحصیلیتان بیان کنید؟
در این سالها، به لطف خدا همیشه اساتید دلسوز و باتجربه سر راه من بودند و در کنار علم و دانشی که از ایشان می¬آموختم ، صحبتهای این اساتید در پایان کلاسها بسیار به ما انگیزه میداد. به نظر من این جملات انگیزشی میتوانست در انتخاب اهداف و مسیر زندگی یک فرد، تأثیرگذار باشد. چون می دانستم که تمام این اساتید موفق، در کنار سالها تلاش سخت، چهبسا شکستهایی هم داشتهاند که حال باید از این تجربیات و از این فرصتها، استفاده کرد.
-آیا امکانات و فضای آموزشی دانشکده شریعتی در موفقیت شما مؤثر بوده است؟
دانشکده دکتر شریعتی امکانات فوقالعادهای درزمینه تمرینات عملی برایمان مهیا کرده بود، از جمله استخر، زمین چمن، زمین دومیدانی، سالنهای ورزشی چند منظوره و... که این امکانات باعث شد ورزش را نه به صورت تئوری، بلکه عملی و بسیار حرفهای آموزش ببینیم. حتی مسابقاتی که برای ما تدارک میدیدند و یا شرایط میزبانی مسابقات را برای ما فراهم میکردند که همه اینها کمک میکرد که ما بهعنوان دانشجوهای تربیت بدنی با جو و فضای ورزشی و مدیریت شرایط مسابقات آشنا شویم.
-تحصیل شما در این رشته چه فرصتهایی را برای کارآفرینی و اشتغال (با توجه به اینکه دانشکده شریعتی دانشگاه مهارت محور میباشد) فراهم نمود؟
از آنجایی که در دانشکده شریعتی، دروس عملی با هدف تربیت مربی، آموزش داده میشوند، یک دانشجو پس از فارغالتحصیلی، بسیار راحت میتواند وارد بازار کار شود و در هر نوع کارآفرینی از جمله آموزش انواع رشتههای ورزشی، مدیریت یک سالن ورزشی و یا برگزاری دورههای مربیگری موفق شود.
از دیگر نقاط قوت این دانشکده برای موفقیت در اشتغال این بود که آموزش دروس عملی در این دانشکده با کیفیت بالا انجام میشد، تمرینات بسیار متنوع و اصولی بودند، همچنین درس علم تمرین بهقدری جامع و کاربردی، تدریس میشد که توانایی این را داشتیم بهعنوان مربی برای افراد با نیازهای مختلف، تمرین طراحی کنیم.
-چقدر این رشته در زندگی و حوزه کاریتان تأثیر داشته است؟ و آیا اگر دوباره قرار بود در کنکور شرکت نمایید، این رشته و این دانشکده را انتخاب میکردید؟
در این سالهایی که معلم ورزش هستم، سعی میکنم تجربیاتی را که در مسابقات ورزشی کسب نمودم، به دانشآموزانم منتقل کنم. این که یک مربی و یا یک سرپرست چطور به دانشجوها و دانشآموزانش تمرین بدهد؟ چطور از لحاظ بدنی و روانی آنها را آماده کند؟ و یا به آنها اعتماد به نفس بدهد؟ چقدر موقع تمرین به آنها سخت بگیرد؟ و چطور بعد از شکست یا موفقیت با آنها صحبت کند که بتوانند یک تجربه مفید و مثبت در ذهن آنها ایجاد کند؟ اگر شکست خورند، ناامید نشوند و اگر پیروز شدند مغرور نشوند؟ بسیاری از این تجربیات را من از اساتید دانشکده شریعتی آموختم و توانمندیهایی را که از ایشان کسب نمودم، همیشه در حیاط مدارس یا در زمان مسابقات به دانش آموزان خود منتقل میکنم.
زمانی که به گذشته خود فکر میکنم اگر قرار باشد یک بار دیگر انتخاب رشته کنم قطعاً همین رشته و همین دانشکده را انتخاب میکنم.
-آیا دانشگاه را بهعنوان یک فرصت میدانید؟
در تمام این سالهایی که معلم هستم یک جمله را خیلی به دانشآموزانم تأکید میکنم و آن این است که در زندگیتان، دانشگاه را حتماً تجربه کنید، نه فقط صرف رفتن به دانشگاه و گرفتن مدرک! بلکه آشنا شدن با اساتید و طرز تفکر و برخورد آنها نسبت به مسائل زندگی، چرا که قطعاً در اهداف و تصمیمهای شما در آینده تأثیر مثبتی میگذارد. اتفاق خوب دیگری که در دانشگاه شاهد آن هستیم، ایجاد روابط و ارتباطات سودمند با اساتید فعال و موفق میباشد، این اساتید ما را به سمت مسیرهای موفقیت هدایت میکنند.
-چه توصیهای برای دانشجویان که در این رشته تحصیل میکنند دارید؟
توصیهام به دانشجویان تربیت بدنی این است که در کنار گذراندن دروس عملی به همان اندازه در سطح علمی و تئوری نیز مهارت کسب کنید. دانشجویان تربیت بدنی به خاطر زمان و انرژی زیادی که بر روی فعالیتهای ورزشی میگذارند، معمولاً خیلی کمتر به سمت تئوری و مبانی نظری میروند و این یک نقطه ضعف برای ورزشکاران رشته¬ی ما محسوب میشود. به نظر من بهتر است از مقطع کاردانی یک دید گسترده نسبت به تحقیق کردن داشته باشید و پیشنهاد میکنم روزانه چکیده یک مقاله که در مجلات معتبر چاپ شده است را بخوانید و از همان مقطع کاردانی با انواع تحقیقات و مقالات آشنا شوید.
نکته بسیار مهم دیگر این است که برای ما دانشجویان تربیت بدنی، تمامی رشتههای ورزشی جذاب هستند، یعنی ما نمیتوانیم بین رشته های ژیمناستیک، بسکتبال، شنا، بدمینتون و... یکی را انتخاب کنیم. هرکدام از این رشته ها زیباییها و هیجانات خاص خودشان را دارند! ولی بهتر است ما یکی از رشته ها که بیشتر مستعد و علاقمندیم را انتخاب کنیم و در همان رشته به صورت حرفهای ورزش کنیم و مدارک مربیگری و داوری ملی و بینالمللی را بگیریم.
-مشکلات تا چه میزان میتوانند در عدم رسیدن به موفقیتها، نقش داشته باشند؟
باید به این خودباوری برسیم که لایق بهترین و بالاترین موفقیتها هستیم. مسیر زندگی هیچ وقت مسیر راحتی نیست، قطعاً سخت است و با مشکلات زیادی همراه است ولی این اطمینان را میدهم که اگر تحمل کنیم و ناامید نشویم، قطعاً به اهداف و آرزوهایمان خواهیم رسید.
یادمان باشد هر هدفی را که انتخاب میکنیم، شاید نیازمند زمان زیادی باشد، شاید سخت باشد، شاید بارها شکست بخوریم، ولی اگر ناامید نشویم، قطعاً به موفقیت و هدفمان خواهید رسیم و فقط همین سرسخت بودن، شکست ناپذیر بودن و امیدوار بودن بزرگترین راز رسیدن به موفقیت میباشد و من نیز بهشخصه این مسیر سختی و شکست را بارها تجربه کردهام ولی ناامید نشدم!
-بهترین جمله و تجربهای را که میتوانید به دانشجویان هدیه دهید بفرمایید؟
هر وقت به موفقیتی رسیدید، مغرور نشوید و فکر نکنید به بالاترین یا به آخرین پله موفقیت رسیدهاید و برای موفقیتهای بزرگتری برنامه ریزی کنید و خود را در شروع مسیر جدیدی ببینید. همیشه در حال یادگیری باشید و برای هدفهایی بزرگتر، توانایی¬های بیشتری کسب نمایید. در تمام مسیر زندگیتان، منطقیترین راه را پیدا کنید و به هیچ عنوان احساسی، تصمیم نگیرید.
-اگر نکتهای مدنظرشماست که به آن اشاره نکردهایم بفرمائید؟
مسئلهی مهمی که برای من تا به امروز بسیار کمک کننده بوده، موضوع یادگیری زبان انگلیسی است. در هر سطحی از زندگیتان و درهر سن و سالی که هستید روزانه حداقل با ده دقیقه وقت گذاشتن، میتوانید زبان انگلیسی خود را با گذر زمان قوی کنید. ما باید بپذیریم که در دهکده جهانی هستیم و باید با دنیای بینالملل ارتباط برقرار کنیم. از دانش روز جهانی استفاده کنیم و سطح علمی خودمان را با علم جهانی همسطح کنیم، بتوانیم مکالمه کنیم و از تجربیات و علم اساتید خارج از کشور استفاده نماییم که تمام اینها بدون مهارت زبان انگلیسی محقق نخواهد شد.
-بزرگترین آرزوی زندگی ؟
من خودم به شخصه معجزههای رشته تربیت بدنی و ورزش را در ابعاد مختلف زندگیام مثل سلامت جسمم و سلامت روانم دیدهام. چرا که فعالیت بدنی علاوه بر جسم ما، بر روی روان، عملکرد مغز، عملکرد هورمونها و بهبود شخصیت ما اثر دارد و بزرگترین آرزوی من این است که بتوانم تأثیر مثبت فعالیتهای بدنی را بر روی ابعاد مختلفی از اختلالات ذهنی بررسی و اثبات کنم. هر چند تا امروز هم ثابت شده است ولی جا دارد بررسی و تحقیقات بیشتری انجام شود و امیدوارم ما دانشجوهای تربیت بدنی روزی بتوانیم به سطحی برسیم که نه فقط در زمینه عملی و ورزشی، بلکه در حوزه علمی و تحقیقاتی در جامعه بینالملل حرفی برای گفتن داشته باشیم و ثابت کنیم که ورزش و فعالیت بدنی یکی از بهترین، کم هزینهترین و تأثیر گذارترین روشهای درمان بیماریها و اختلالات است.
-سخن پایانی؟
از تمامی اساتید خود چه در مقطع کاردانی دانشکده شریعتی و چه در مقاطع دیگر، بسیار تشکر و قدردانی می نمایم. در این سالها خیلی درسها یاد گرفتم نه فقط درسهای علمی بلکه درسهای زندگی، انسانیت، بخشش، اعتماد به نفس، جسارت، سرسختی و تسلیم ناپذیری. اساتیدم همیشه مثل شمعی بودند که با نور خود، مسیر را برای من روشن کردند تا بتوانم بهترین راه را انتخاب کنم.
بسیار متشکریم از وقتی که در اختیار ما قراردادید.
روابط عمومی دانشکده فنی و حرفه ای دکتر شریعتی
نظر شما :